Rit, zeerobbenkolonie. Swakopmund verkennen.
- Vandaag zoals gewoonlijk weer vroeg op: vijf uur opstaan, zes uur vertrekken.
Onderweg wordt het landschap nog steeds droger. We komen onderweg nog wel wat
dieren tegen: struisvogels, springbokken, een steenbokje en een lepelhond
(een soort woestijnvos ).
We stoppen onderweg nog even bij een lokale souvenirverkoper
(
).
Na Uis wordt het landschap echt kurkdroog maar zodra we in de buurt van de kust
komen zien we wolken en mist in de verte
()
en wordt het frisser.
- Bij de kust slaan we rechtsaf en volgen de zoutweg naar Cape Cross. Hier bezoeken
we de gigantische kolonie van meer dan honderdduizend kaapse pelsrobben. De beloofde
stank en herrie zijn er inderdaad, maar vallen voor de meesten mee. Het zicht
is wel overweldigend
(
).
Zowel het water als het land ziet letterlijk zwart van de robben
().
Wij mogen niet over het lage muurtje, maar omdat de robben tot bij en over het
muurtje komen hebben we het gevoel er midden in te staan.
De robben zelf trekken zich niets van ons aan en gaan gewoon door met
luieren, vechten, zwemmen
()
en zogen
().
-
We rijden weer terug langs de kust en verder naar Swakopmund, waar we rond
het middaguur aankomen. Villa Wiese blijkt een erg goed hostel te zijn,
gevestigd in een prachtig oud Duits gebouw
().
We nemen een upgrade naar een tweepersoonskamer en kunnen eindelijk onze spullen
weer eens goed opruimen en laten wassen. Nadat we klaar zijn hiermee gaan we
in de buurt van het hotel een flinke hamburger eten.
- Om twee uur komt de activiteiten-dame ons uitleggen wat we allemaal
kunnen doen. Wij kiezen voor sandboarden terwijl anderen kiezen voor parachutespringen
en een township-tour. Als dit allemaal geregeld is lopen we naar het dorp waar
we even internetten. Het dorp bevat veel oude Duitse huizen en andere gebouwen
(
).
We lopen naar de pier
()
en de vuurtoren
().
- Terug in het hostel drinken we een pilsje in de bar en bekijken we de
video's van de drie onverschrokken skydivers. Hierna lopen we gezamenlijk naar
restaurant Napolitana. We bestellen gemsbok en springbok. Het vlees is heerlijk,
vooral de springbok is supermals. De porties in het restaurant zijn wel erg
groot.
Sandboarden, duneboarden en relaxen in Swakopmund.
- Uitslapen! Vandaag worden we pas om half tien opgehaald voor het sandboarden,
dus kunnen we voor ons gevoel uitslapen en heerlijk rustig genieten van het
ontbijt bij Villa Wiese. Na dit ontbijt worden we dan inderdaad opgehaald en rijden
we met een busje naar de grote duinen in de buurt van Swakopmund
(
).
Terwijl we wachten op een ander groepje genieten we van het woestijnlandschap,
dat ook zijn eigen dierenleven heeft
().
- Een deel van de groep gaat duneboarden (op je buik op een plankje een duin
af), wij gaan met wat anderen sandboarden (snowboarden op een zandduin). Eerst
krijgen we instructie, daarna mogen we de duin beklimmen
().
Het is bijna honderd meter hoog en een erg vermoeiende klim. Gelukkig is het niet
te heet. Bovenop waxen we ons board
()
en beginnen we. Hoewel we er niet als ervaren
sandboarders uit zien valt de moeilijkheid ons mee. We komen redelijk makkelijk
en zonder vallen beneden. Daarna moeten we echter wel weer de duin beklimmen.
- Na het sandboarden mogen we ook het duneboarden proberen. Dit is wel wat
anders. De techniek is een stuk makkelijker, de snelheid veel hoger (meer dan
80 km/h). De tweede keer draai ik verkeerd en vlieg in volle vaart van het plankje.
Als we drie keer staand en twee keer liggend de duin af zijn gegaan is het al weer
tijd om te stoppen. Onderaan de duin krijgen we wat te drinken en een lunch.
- Om twee uur worden we weer afgezet bij ons hostel. Na een hard nodige douche
rusten we wat uit en gaan daarna het dorp in. We internetten weer wat en doen wat
inkopen.
Om zeven uur komen we bij elkaar in een bar om de video van het sandboarden te
bekijken en ontvangen. Hierna lopen we naar het Lighthouse restaurant waar we
weer genieten van een goede maaltijd.
Flamingo's, lange rit, Solitaire.
- We kunnen weer een beetje uitslapen omdat we pas om acht uur ontbijten. We
hebben echter niet zo goed geslapen vanwege het rangeerterrein achter het hostel.
Om kwart voor negen vertrekken we met de truck. We rijden langs de kust naar
Walvisbaai waar we stoppen bij een grote groep flamingo's in de baai
(
).
- Na Walvisbaai rijden we landinwaarts, de woestijn weer in. Het eerste stuk
is redelijk vlak
(
).
Onderweg zien we lepelhonden, een pelikaan en struisvogels
().
Verderop rijden we de bergen in. Hier zien we ook onze eerste kokerbomen
(
),
een heel bijzondere soort vetplant. Het landschap begint nu ook weer een stuk
mooier te worden met vele bergjes, kloven en valleien
().
-
In een droge rivierbedding
()
stoppen we om te lunchen. Weer op weg wordt het landschap weidser, met grote
vlaktes en bergen aan de horizon
(
).
- De volgende stop is in het kleine plaatsje Solitaire (bekend door het boek
van Ton van der Lee). Hier genieten we van een stuk heerlijke appeltaart
en de soms aparte aankleding
().
- Het einde van deze lange etappe is de campsite in Sesriem. Hier zetten we
de tenten op onder een grote kameeldoornboom, waarna we gaan zwemmen in het
frisse zwembad. Om Griet een dagje vrijaf te geven koken Roos en Kim vandaag. Dit
lukt ze uitstekend. 's Avonds genieten we van het geluid en de geur van kameeldoorn-
vruchten op het kampvuur.