Dag 11, Etosha NP.

Twee gamedrives in Etosha NP.

• Natuurlijk moeten we vandaag ook weer vroeg op. We vertrekken om vijf voor zes voor de ochtend gamedrive. Tijdens de zonsopkomst zien we de eerste dieren al: enkele flamingo's () en gnoes (). Even later rijden we langs de rand van een grote zoutvlakte (). Hierna komen we nog erg veel dieren tegen: wrattenzwijnen ( ), giraffes ( ), zebra's (), gnoes ( ), springbokken (), impala's, gemsbokken (), kudu's (), een steenbokje, twee elandantilopes (), jakhalzen, een secretarisvogel (), een koritrap, een zanghavik (), een paar struisvogels (), parelhoenders (), enkele gieren en veel andere vogels ( ). Vooral de grote hoeveelheid dieren bij de Chudop waterhole is erg indrukwekkend ( ) ).
• Om elf uur zijn we teryg op de campsite waar Griet een heerlijke brunch met pannekoeken voor ons klaar heeft staan. Na deze brunch wandelen we naar de waterhole bij van de campsite. Hier kan je rustig op een bankje het komen en gaan van de dieren bekijken. We zien zebra's (), gnoes (), impala's, springbokken en wat mooie vogels. Het hoogtepunt is het moment dat een stel gnoes elkaar achtervolgt door de waterplas.
• Als we genoeg hebben van het waterhole maken we een wandelingetje over de campsite. We bekijken het indrukwekkende witte Namutoni fort ( ) en komen weer wat zebramangoesten tegen ( ).
• Om half vier vertrekken we voor de tweede gamedrive van de dag. We zien niet veel nieuws, wel weer een koppeltje dik-diks () en enkele gnoes (). Aan het eind worden we getrakteerd op een prachtige regenbui tijdens de zonsondergang ().
• Terug op het kamp krijgen we te eten, vergezeld door enkele nieuwsgierige jakhalzen (). Na het eten gaan we nog even naar de bar van de campsite. Hier is verder niet erg veel te doen, maar het gezelschap is gezellig dus we blijven een tijdje voordat we naar bed gaan.

Dag 12, Etosha NP.

Rit van Namutoni naar Okaukuejo campsite.

• De wekker staat vandaag op half zes zodat we om half zeven kunnen vertrekken. Eerst rijden we een nog rondje in de buurt van Namutoni omdat hier leeuwen zouden moeten zitten. Na lang rijden en zoeken zien we een vrouwtjesleeuw lopen, maar we raken haar uit het oog bij wat struiken. Een tijdje later is het wel echt raak: we zien een groep van 9 jonge mannetjesleeuwen liggen rond een waterplas ( ). Op dit rondje zien we onder andere nog een vechtarend () en een koritrap ().
• Na dit eerste rondje gaan we echt op weg richting westen. Op een gegeven moment zien we een witte neushoorn paralel aan de truck door de struiken rennen (). Als Jan een beetje afremt steekt hij voor onze neus de weg over.
• Een stuk verderop remt de truck plotseling. We kijken snel om ons heen en zien in de verte twee olifanten lopen. Jan keert de truck en rijdt naar een waterpoel op een klein weggetje. Hier komen de twee olifanten rustig aangewandeld ( ). Vlak voor onze neus () gaan de twee oude mannetjesolifanten staan drinken (), wassen ( ) en slapen. Omdat er inmiddels ook auto's achter ons staan kunnen we niet weg en moeten we ruim een half uur genieten van deze beesten.
• Wanneer we verder kunnen rijden we door naar de grote zoutpan, waar we midden op parkeren (). Dit is een echt vlak stuk zoute modder () met vrijwel niets aan de horizon ().
  Nu moeten we echt een flink stuk rijden naar de campsite Halali. Onderweg bezoeken we nog enkele waterholes, maar daar is niet veel te zien: alleen een gemsbok () en een kudu in de struiken ().
  Op de Halali campsite stoppen we voor de lunch. Het stikt hier van de brutale glansspreeuwen () en eekhoorns ( ).
• Na de lunch rijden we Halali weer uit, op weg naar Okaukuejo. Het is een lange afstand en we zien maar weinig wild. Wel zien we grote weides vol met springbokken en ook nog enkele struisvogels () en drie kraanvogels (). Het landschap wordt zichtbaar droger en kaler aan deze kant van het park.
• In de mooie Okaukuejo campsite zetten we onze tenten op vlakbij een groot wevernest ( ) en tussen de grondeekhoorns ( ). Om even af te koelen bezoeken we het zwembad, waar we ook lekker wat drinken. Hierna gaan we naar het watergat, waar we de zonsondergang bekijken (). We zien hier vooral jakhalzen (), springbokken () en impala's ().
• Vanavond kunnen we genieten van een echte braai met kip en marsmellows als toetje. In het donker gaan we nog even kijken bij het waterhole (waar vaak een neushoorn langs schijnt te komen), maar behalve een paar uilen en jakhalzen zien we helemaal niks.

Dag 13, Etosha NP. - Twijfelfontein.

Korte gamedrive, lange rit, bezienswaardigheden Twijfelfontein.

• De vroege vogels kunnen vandaag om zes uur mee met Jan op een gamedrive. Wij zijn daar natuurlijk bij. De gamedrive valt tegen, we zien bijna niets. Blijkbaar zitten alle dieren op dit moment in het oostelijke deel van het park.
  Terug op het kamp krijgen we een ontbijt met wentelteefjes waarna we inpakken en vertrekken. We rijden nog een stuk door het park naar de poort en komen daarbij nog een maraboe () tegen en een kameleon () die Griet voor ons in de cabine haalt.
• Buiten het park wordt de weg behoorlijk saai. Na een flink stuk rijden stoppen we in Outjo voor boodschappen. In de supermarkt verkopen ze er erg goede biltong. Na Outjo wordt het landschap droger, maar ook bergachtiger en een stuk mooier ( ). We worden nu ook regelmatig door de truck geslingerd vanwege kuilen in de weg ().
  Om half twee komen we aan bij de campsite Aba Huab. Het is hier voor het eerst deze reis echt bloedheet. We zetten onze tenten op (of leggen onze spullen in een soort tipi) en genieten van de lunch.
• Om half vier rijden we weer weg van de kampplaats naar Twijffelfontein. Hier krijgen we in een prachtige omgeving ( ) een rondleiding langs oude rotsgravures van de bosjesmannen (). Ondanks de hitte is dit toch een mooie wandeling.
• We rijden verder naar 'burnt mountain', een zwart heuveltje. Dit is niet echt interessant. Wel staan er hier Welwitschias (). Deze onoogelijke planten kunnen meer dan 1000 jaar oud zijn.
  De volgende stop is bij de zogenaamde 'organpipes'. Een rotsformatie die er uit ziet als, inderdaad, orgelpijpen ().
• Terug op de kampplaats beklimmen we snel een heuveltje om te kunnen genieten van de laatste zonnestralen over deze prachtige omgeving (). We krijgen als avondeten spaghetti carbonara en gaan daarna nog even naar de bar (). Hier laten de bardames ons zien hoe de Amaroela dans gedaan moet worden.