Reisverslag Afrikareis 2007 van Sander en Yvonne
- Een korte vlucht van Amsterdam naar Frankfurt en daarna verder naar Johannesburg.
In Frankfurt maken we alvast kennis met onze reisgenoten.
Vlucht naar Livingstone, Victoria watervallen.
- Op het vliegveld van Johannesburg moeten we de tickets voor de vlucht naar Livingstone
nog afhalen. Nadat dit gelukt is kunnen we verder. We vliegen met Nationwide naar
Livingstone. Uit het vliegtuig kunnen we een glimps opvangen van de Victoria watervallen.
-
In Livingstone worden we na de douane opgehaald door Griet (onze kok) en Jan
(de chauffeur). Hier zien we ook onze grote groene safaritruck. Met de truck rijden
we naar de campsite (Zambezi waterfront).
- Op de mooie campsite worden we verwelkomd door een groep blauwapen
().
Nadat we een tent hebben toegewezen gekregen (hier slapen we in vaste tenten van
de campsite), krijgen we informatie over de mogelijke activiteiten in Livingstone
en omgeving. Er is erg veel te doen, maar het is ook allemaal behoorlijk duur.
De keus is dus ook niet makkelijk, maar we hebben niet veel tijd, we willen nog
naar de watervallen voor het donker wordt.
- Om vijf uur vertrekken we naar de watervallen. We worden gewaarschuwd dat we
nat kunnen worden, maar het is een stuk natter dan we verwachtten. De paadjes
zijn een soort rivieren en het lijkt alsof we in een gigantische douche lopen.
Gelukkig is het niet koud. Het is zo nat omdat de rivier op zijn hoogst staat
in jaren. Tussen de mist en regen door zien we af en toe een glimps van de watervallen
zelf
().
Aan de bovenkant van de watervallen hebben we een beter uitzicht
().
- We rijden terug naar de campsite. Vanavond eten we het buffet in het restaurant
op de campsite. Het eten is aardig, maar niet heel bijzonder. Bij het buffet
hoort ook een optreden met traditionele dans
().
Micro-light vlucht, big swing.
- Na een gezamenlijk ontbijt bij de truck vertrekken Yvonne en ik met een
busje naar een klein vliegveldje. Hier krijgen we een pak en mogen we wachten
tot we aan de beurt zijn voor onze micro-light vlucht. Yvonne vliegt eerst
()
en daarna ben ik aan de beurt
().
- Vanuit de lucht kunnen we de Victoria-watervallen pas echt goed bekijken.
We zien de verschillende kloven waar de waterval vroeger was en het begin
van een nieuwe kloof. Op de terugweg zien we nog een groepje nijlpaarden in
de rivier en Yvonne ziet een kudde impala's in de savanne.
- Na de vlucht gaan we terug naar de campsite om een beetje te relaxen en te
lunchen op het terras aan de Zambezi
().
Vanaf het terras zien we een zee-arend in de verte en een krokodil van heel dichtbij
().
-
's Middags gaan we mee met Frank, Ellen en Jan die een 'big swing' gaan maken.
Dit is een soort kruising tussen een bungy-jump en een schommel bij één
van de oude kloven van de Zambezi. De sprong ziet er spectaculair uit, maar het
hoogtepunt is Jan die zijn kunstgebit tijdens de sprong verliest, en later
weer terugvindt.
- Terug op de campsite genieten we een tijdje van het zwembad, maken nog wat
foto's van de apen
(,
)
waarna we gaan kijken naar de prachtige zonsondergang
()
en eten op het terras.
Korte rit, riviercruise in Chobe NP.
- Om half acht ontbijten we bij de truck en als iedereen klaar is met inpakken
en de barrekening voldaan heeft vertrekken we. Het eerste stuk gaat naar de
Kazangula veerboot. Dit is (vrijwel) een vierlandenpunt tussen Zambia, Zimbabwe,
Botswana en Namibië. Wij varen de rivier over van Zambia naar Botswana
().
- In beide landen gaat de douane redelijk snel, dus we komen op tijd aan op
de campsite (Thebe river safaris). Vanwege het hoge water heeft deze campsite
recentelijk nog onder water gestaan. Als de tenten staan rijden we naar het dorp
(Kasane) waar we inkopen doen en geld wisselen. Terug op de campsite eten we
de lunch waarna we tijd hebben om te relaxen. Bij de rivier zitten enkele mooie
ijsvogels ().
-
Om kwart over drie worden we opgehaald en rijden we naar de boot die ons
Chobe NP zal invoeren. We zitten samen met een (redelijk luidruchtige) gemengde
reisgroep in een grote platte boot. De boot vaart langs de oever van de Chobe rivier,
waar veel dieren komen (drinken).
We zien onder andere slangenhalsvogels
(),
parelhoenders
(),
krokodillen
(
),
ijsvogels
(),
bavianen
(
),
olifanten
(
),
kudu's
(),
een groep nijlpaarden in het water
(
)
en een zee-arend
().
Dit voorspelt veel goeds voor de rest van de reis. In de verte zien wat onweer, maar
wij houden het droog.
- Om kwart voor zeven zijn we weer terug op de campsite. Griet heeft inmiddels
gekookt: een niet onaardige kip-kerrie schotel. 's Avonds kunnen we genieten van
een drie kwartier lange tropische stortbui.
Lange rit door Botswana.
- Vandaag beginnen we voor het eerst echt vroeg: om half zes maakt Jan ons
wakker en om zeven uur vertrekken we van de campsite. Het eerste stuk van de route
gaat naar het zuiden, naar het plaatsje Nata. Onderweg zien we enkele olifanten,
giraffes en antilopes. Helaas werkt de zoemer niet waardoor Jan niet stopt. In
Nata
()
stoppen we even om wat inkopen te doen.
- De volgende etappe gaat naar het westen. Er staan nu wat meer huisjes langs
de weg en dat betekent ook veel koeien, geiten en ezels. We stoppen bij een
paar gigantische Baobab-bomen
()
voor wat foto's en rijden door het Nxai pan NP. In dit park zien we een kudde
zebra's ().
Net buiten het park stoppen we langs de kant van de weg voor de lunch
().
Er zitten hier veel teken op de grond, maar ook een miljoenpoot
().
- Na de lunch gaat het door naar Maun. Hier doen we weer wat inkopen (drank
voor in de delta). Rond vier uur komen we aan op de Sitatunga campsite waar
we ons kamp opzetten. Op de campsite zien we veel glansspreeuwen
()
en eekhoorns
().
Iedereen moet hier ook een klein tasje inpakken voor de twee nachten in de delta.
Als we na het eten op tijd naar bed gaan hebben we nog wel wat last van de muziek
uit de bar.
Mokoro-tocht en wandelsafari
- We mogen vandaag weer om half zes op. Nadat alle spullen zijn ingepakt gaan
we op een grote truck (de onze blijft achter op de campsite) richting de delta.
Onderweg komen we door de buitenwijken van Maun en daarna rijden we over een
zandpad tussen doornstruiken en kleine dorpjes
().
- Bij de opstapplaats van de Mokoro's is het erg druk en chaotisch. Toch weet
iedereen een poler (Mokoro-vaarder) te vinden met zijn eigen boot.
Onze poler heet Lee en heeft een plastic Mokore. Dat is niet zo authentiek,
maar wel droger en beter voor de zeldzame sausage-trees. De spullen
worden ingeladen en we vertrekken. De tocht is heel erg rustgevend, we zien vooral
het hoge riet en waterlelies
(
).
- Na twee uur varen komen we bij onze campsite. Deze ligt aan het kanaal
door het riet en is alleen voor onze groep. Er is veel schaduw, maar helaas zijn
er ook heel erg veel vliegen. We lunchen met zijn allen (de groep, Griet en de
polers). Hierna kunnen we relaxen: wat zwemmen in het kanaal, onder een boom
zitten en slapen.
- Om vijf uur vertrekken we voor de eerste wandelsafari. Dit voelt toch heel
anders dan een safari vanuit een auto of boot. We zien wel veel sporen van
dieren, maar niet veel dieren, alleen wat vogels en een rietbok in de verte.
Toch smaakt dit zeker naar meer, alleen al vanwege het mooie landschap en de mooie luchten
(
).
- Als we terugkomen kookt Griet op het kampvuur een traditionele maaltijd:
maispap met boerewors
().
Na een paar glaasjes Amaroela gaan we weer vroeg naar bed.
Wandelsafari, relaxen en Mokoro-tocht.
- We staan om kwart voor zes op om onze wandelsafari voor de ergste hitte van de dag
te kunnen afronden. Tijdens het ontbijt zegt Ilse dat ze vannacht een olifant
heeft gezien vlak bij het kamp (bij het gat in de grond dat toilet heet). De
polers zijn sceptisch, maar Ilse is er zeker van.
- Vlak voor half zeven vertrekken we in twee groepjes. Al snel zien we een kleine
groep zebra's
().
Een stukje verderop zien we een erg grappig gezicht: een groepje bijeneters
zit dicht op elkaar op een rijtje op een tak
().
Na een uur wandelen ziet één van de gidsen in de verte een groep
olifanten. We lopen in die richting en zien dat de andere groep al een tijdje
in de buurt van de olifanten zit. Op een gegeven moment loopt één
van de olifanten vlak voor deze groep langs
().
De rest van de groep mannetjesolifanten blijft bij elkaar
()
en loopt de andere kant op. Als we verder lopen zien we nog af en toe een olifant
in het struikgewas
().
We wandelen verder naar de nijlpaardpoel. Hierin zitten een stuk of zes nijlpaarden
met een paar jongen
().
Onderweg zien we veel termietenheuvels
()
en op de terugweg komen we de groep zebra's weer tegen
().
-
Als we terug zijn van deze lange en vermoeiende wandeling is het inmiddels
al weer flink heet. Griet verwelkomd ons met een heerlijke brunch, waarna we
heerlijk kunnen relaxen. We zwemmen wat in het kanaal
(),
proberen zelf een Mokoro te besturen, slapen wat en kaarten een potje.
- Om vijf uur gaan we weer op pad met de Mokoro's. De polers voeren ons een
stuk verder het kanaal op. Onderweg zien we mensen die aan het vissen zijn
().
Ook zien we een zee-arend in een boom en wijzen de polers een amarula-boom aan.
- Als we terug zijn is Griet al weer aan het koken. Na het eten zingen de polers
wat liedjes voor ons, en moeten wij natuurlijk wat liedjes terugbleren. Daarna
is het tijd voor wat kampvuurspelletjes.
Korte wandeling, Mokoro-tocht, rondvlucht.
- Om nog voor vertrek uit de delta een wandeling te kunnen doen moeten we
om kwart voor zes opstaan. We wandelen
()
vandaag rechtstreeks naar de nijlpaarden-
poel. Deze keer nemen we een makkelijkere route waardoor we droge voeten houden.
Onderweg horen we een leeuw in de verte (volgens de gids). We bekijken de
nijlpaarden weer en op de terugweg komen we een olifant tegen die er uit ziet
alsof hij ons wil benaderen. Gelukkig kiest hij toch een andere weg en kunnen
we ongehinderd teruglopen naar ons kamp.
- Op het kamp is al een groot deel van de spullen ingepakt. We breken snel
onze tent af en stoppen alles in de Mokoros. De terugtocht is net zo relaxed als
de heenreis twee dagen eerder. Bij het eindpunt nemen we afscheid van de polers
en rijden terug met de vrachtwagen naar de campsite. Hier aangekomen moet alles
wat meegeweest is naar de delta gewassen worden (kleren, kookspullen en nog veel
meer). We genieten van een goede lunch en het geschreeuw van de eekhoorns.
Om half vier rijden we met de truck naar Maun. Hier proberen we nog even
wat te internetten, maar dat lukt helaas niet.
-
De volgende stop is het vliegveld
waar we met vijf personen een rondvlucht boven de Okavango delta gaan maken.
Al snel na de start zitten we boven de delta. Bij de eerste grote poel zien we
een kudde zebra's
().
We vliegen over het kanaal waarover we gevaren hebben
().
Vanuit de lucht valt het pas op hoe groot dit gebied is en hoe weinig dieren er
relatief rondlopen. We moeten steeds een heel stuk vliegen voor we weer dieren
zien. Maar de grote dieren zijn toch allemaal te vinden. Vanuit de lucht zien
we olifanten, nijlpaarden
()
en giraffes
().
Wat ook opvalt is dat de delta natter is naarmate we noordelijker komen.
-
Op de terugweg vliegen we over Maun zelf
()
en na 50 minuten vliegen staan we weer op de grond
().
Dit was weer een prachtige ervaring.
We rijden terug naar de campsite waar we eten (karbonades en worstjes).
Iedereen is erg moe van de excursie en we gaan dus vroeg naar bed.
Lange rit, klein NP, boottocht op Okavango rivier.
- Omdat we weer een lange rit voor de boeg hebben staan we om zes uur op.
We voelen ons allebei niet zo heel lekker. Om half acht vertrekken we naar de
grens met Namibië. De weg is recht en behoorlijk saai. Onderweg zien we
de nodige dorpjes
(),
een groep struisvogels, veel kleine vogels, een maraboe en wat gieren.
-
De grensovergang gaat erg soepel. In Namibië rijden we meteen door het Mahango
National park. Dit park is beroemd om zijn sabelantilopen, waarvan we er ook
één te zien krijgen
().
Ook zien we drie olifanten die in het vele water aan het rennen en spetteren zijn
(
),
een bosbok en enkele gnoes
().
- Als we op het heetst van de dag aankomen bij de Rainbow Lodge campsite
hebben we de keus om te upgraden naar een hut. De hutten staan echter op een
saai droog stuk terwijl de tenten op een grasveld bij de rivier kunnen staan.
Iedereen kiest er dus voor om gewoon in de tent te slapen. Na de lunch gaan
we even zwemmen in het mooie zwembadje van de campsite.
- Om vier uren stappen we op een klein bootje voor een tocht over de
Okavango rivier. De rivier staat erg hoog en stroomt snel. Al snel zien we
een grote groep afrikaanse gapers (een soort ooievaars) opstijgen uit een boom
().
Na wat verder zoeken zien we de nijlpaarden. Er ligt een groep van zo'n 10 nijlpaarden
rustig in de rivier
().
Wanneer we dichterbij komen beginnen de nijlpaarden te dreigen door hun tanden
te laten zien
().
Gelukkig is het water zo diep dat ze niet bij onze boot kunnen komen om ons aan
te vallen. Na de nijlpaarden goed bekeken te hebben varen we naar de Popa rapids. Deze
kleine stroomversnelling wordt ook wel eens Popa falls genoemd maar stelt niet veel voor.
- Terug op de kant kunnen we genieten van een prachtige zonsondergang boven
de Okavango rivier
().
Omdat wij ons niet zo goed voelen gaan we vroeg naar bed. De rest van de groep
heeft een erg gezellige avond met een groep Zuid-Afrikaanse citrusboeren.
Lange rit, eerste gamedrive in Etosha NP.
- Vandaag moeten we pas echt vroeg op: de wekker staat op half vijf! Gelukkig
lijkt het half zes omdat de klok in Namibië een uur voorloopt op Botswana.
We mogen niet naar de rivier gaan kijken omdat er een nijlpaard rondloopt op
de campsite.
Om zes uur vertrekken we en na twee uur rijden komen we aan in het stadje Rundu.
Hier doen we boodschappen en kunnen we pinnen. Rundu is een behoorlijk moderne
stad waarin mensen van heinde en verre boodschappen komen doen
().
- Weer verder onderweg komen we veel kleine dorpjes tegen. In de meeste dorpjes
staat er houtsnijwerk aan de kant van de weg te koop. Als onze chauffeur Jan een
grote houten olifant
()
ziet, remt hij hard en stopt om hem te kopen.
Tijdens de onderhandelingen hebben wij mooi tijd om het dorpje te bekijken
(
).
Daarna moet de olifant de bus in getild worden
().
-
Verder op weg passeren we het zogenaamde buffalo fence. Hierna komen we geen
kleine dorpjes meer tegen, alleen nog maar weides van tientallen kilometers
groot. Dit land is allemaal bezit van de rijke (witte) boeren. Onderweg stoppen
we voor een goede lunch.
- Om half vier bereiken we de Namutoni poort van Etosha NP. Op het korte stukje tussen
de poort en het Namutoni kamp zien we al gieren
(),
giraffes
(
),
zebras
()
en springbokken. Op de campsite zien we meteen een groepje zebra mangoesten
().
- Als de tenten staan gaan
()
we op weg voor de eerste echte gamedrive. We rijden
de dik-dik trail. Onderweg zien we wrattenzwijnen
(
),
een grote groep impalas
(
),
kudus, gnoes en natuurlijk weer springbokken
(),
zebras
(
)
en giraffes
(
).
Op het laatst doet de route zijn naam nog eer aan en zien we een koppelje
dik-diks langs de weg
().
We rijden terug terwijl we nagenieten van de mooie gamedrive en nog kunnen genieten
van de mooie zonsondergang
().
- Terug op de campsite horen we dat er een leeuw los zou lopen binnen de hekken
van het kamp. Het is dus ook te gevaarlijk om in het donker bij het waterhole
te gaan kijken. Tussen de auto's en tenten zou het echter niet gevaarlijk zijn.
Griet heeft vandaag een waar feestmaal bereid met braai, broodjes en gevulde
pompoen. Tijdens het eten lopen er jakhalzen op de campsite.
Twee gamedrives in Etosha NP.
- Natuurlijk moeten we vandaag ook weer vroeg op. We vertrekken om vijf voor
zes voor de ochtend gamedrive. Tijdens de zonsopkomst zien we de eerste dieren al:
enkele flamingo's
()
en gnoes
().
Even later rijden we langs de rand van een grote zoutvlakte
().
Hierna komen we nog erg veel dieren tegen:
wrattenzwijnen
(
),
giraffes
(
),
zebra's
(),
gnoes
(
),
springbokken
(),
impala's,
gemsbokken
(),
kudu's
(),
een steenbokje,
twee elandantilopes
(),
jakhalzen,
een secretarisvogel
(),
een koritrap,
een zanghavik
(),
een paar struisvogels
(),
parelhoenders
(),
enkele gieren
en veel andere vogels
(
).
Vooral de grote hoeveelheid dieren bij de Chudop waterhole
is erg indrukwekkend
(
)
).
- Om elf uur zijn we teryg op de campsite waar Griet een heerlijke brunch met
pannekoeken voor ons klaar heeft staan. Na deze brunch wandelen we naar de waterhole
bij van de campsite. Hier kan je rustig op een bankje het komen en gaan van de
dieren bekijken. We zien zebra's
(),
gnoes
(),
impala's, springbokken en wat mooie vogels. Het hoogtepunt is het moment dat
een stel gnoes elkaar achtervolgt door de waterplas.
- Als we genoeg hebben van het waterhole maken we een wandelingetje over
de campsite. We bekijken het indrukwekkende witte Namutoni fort
(
)
en komen weer wat zebramangoesten tegen
(
).
- Om half vier vertrekken we voor de tweede gamedrive van de dag. We zien niet
veel nieuws, wel weer een koppeltje dik-diks
()
en enkele gnoes
().
Aan het eind worden we getrakteerd op een prachtige regenbui tijdens de zonsondergang
().
- Terug op het kamp krijgen we te eten, vergezeld door enkele nieuwsgierige
jakhalzen
().
Na het eten gaan we nog even naar de bar van de campsite. Hier is verder
niet erg veel te doen, maar het gezelschap is gezellig dus we blijven een tijdje
voordat we naar bed gaan.
Rit van Namutoni naar Okaukuejo campsite.
- De wekker staat vandaag op half zes zodat we om half zeven kunnen vertrekken.
Eerst rijden we een nog rondje in de buurt van Namutoni omdat hier leeuwen
zouden moeten zitten. Na lang rijden en zoeken zien we een vrouwtjesleeuw
lopen, maar we raken haar uit het oog bij wat struiken. Een tijdje later is het
wel echt raak: we zien een groep van 9 jonge mannetjesleeuwen liggen rond een
waterplas
(
).
Op dit rondje zien we onder andere nog een vechtarend
()
en een koritrap
().
- Na dit eerste rondje gaan we echt op weg richting westen. Op een gegeven
moment zien we een witte neushoorn paralel aan de truck door de struiken rennen
().
Als Jan een beetje afremt steekt hij voor onze neus de weg over.
-
Een stuk verderop remt de truck plotseling. We kijken snel om ons heen en zien
in de verte twee olifanten lopen. Jan keert de truck en rijdt naar een waterpoel
op een klein weggetje. Hier komen de twee olifanten rustig aangewandeld
(
).
Vlak voor onze neus
()
gaan de twee oude mannetjesolifanten staan drinken
(),
wassen
(
)
en slapen. Omdat er inmiddels ook auto's achter ons staan kunnen we niet weg en moeten
we ruim een half uur genieten van deze beesten.
- Wanneer we verder kunnen rijden we door naar de grote zoutpan, waar we midden op
parkeren
().
Dit is een echt vlak stuk zoute modder
()
met vrijwel niets aan de horizon
().
Nu moeten we echt een flink stuk rijden naar de campsite Halali. Onderweg
bezoeken we nog enkele waterholes, maar daar is niet veel te zien: alleen
een gemsbok
()
en een kudu in de struiken
().
Op de Halali campsite stoppen we voor de lunch. Het stikt hier van de
brutale glansspreeuwen
()
en eekhoorns
(
).
- Na de lunch rijden we Halali weer uit, op weg naar Okaukuejo. Het is een lange
afstand en we zien maar weinig wild. Wel zien we grote weides vol met springbokken
en ook nog enkele struisvogels
()
en drie kraanvogels
().
Het landschap wordt zichtbaar droger en kaler aan deze kant van het park.
-
In de mooie Okaukuejo campsite zetten we onze tenten op vlakbij een groot wevernest
(
)
en tussen de grondeekhoorns
(
).
Om even af te koelen bezoeken we het zwembad, waar we ook lekker wat drinken. Hierna
gaan we naar het watergat, waar we de zonsondergang bekijken
().
We zien hier vooral
jakhalzen
(),
springbokken
()
en impala's
().
- Vanavond kunnen we genieten van een echte braai met kip en marsmellows als
toetje. In het donker gaan we nog even kijken bij het waterhole (waar vaak een
neushoorn langs schijnt te komen), maar behalve een paar uilen en jakhalzen zien
we helemaal niks.
Korte gamedrive, lange rit, bezienswaardigheden Twijfelfontein.
- De vroege vogels kunnen vandaag om zes uur mee met Jan op een gamedrive.
Wij zijn daar natuurlijk bij. De gamedrive valt tegen, we zien bijna niets.
Blijkbaar zitten alle dieren op dit moment in het oostelijke deel van het park.
Terug op het kamp krijgen we een ontbijt met wentelteefjes waarna we inpakken
en vertrekken. We rijden nog een stuk door het park naar de poort en komen
daarbij nog een maraboe
()
tegen en een kameleon
()
die Griet voor ons in de cabine haalt.
- Buiten het park wordt de weg behoorlijk saai. Na een flink stuk rijden
stoppen we in Outjo voor boodschappen. In de supermarkt verkopen ze er erg goede
biltong.
Na Outjo wordt het landschap droger, maar ook bergachtiger en een stuk mooier
(
).
We worden nu ook regelmatig door de truck geslingerd vanwege kuilen in de weg
().
Om half twee komen we aan bij de campsite Aba Huab. Het is hier voor het eerst
deze reis echt bloedheet. We zetten onze tenten op (of leggen onze spullen in
een soort tipi) en genieten van de lunch.
-
Om half vier rijden we weer weg van de kampplaats naar Twijffelfontein. Hier
krijgen we in een prachtige omgeving
(
)
een rondleiding langs oude rotsgravures van de bosjesmannen
().
Ondanks de hitte is dit toch een mooie wandeling.
- We rijden verder naar 'burnt mountain', een zwart heuveltje. Dit is niet
echt interessant. Wel staan er hier Welwitschias
().
Deze onoogelijke planten kunnen meer dan 1000 jaar oud zijn.
De volgende stop is bij de zogenaamde 'organpipes'. Een rotsformatie die er uit
ziet als, inderdaad, orgelpijpen
().
- Terug op de kampplaats beklimmen we snel een heuveltje om te kunnen genieten
van de laatste zonnestralen over deze prachtige omgeving
().
We krijgen als avondeten spaghetti carbonara en gaan daarna nog even naar de bar
().
Hier laten de bardames ons zien hoe de Amaroela dans gedaan moet worden.
Rit, zeerobbenkolonie. Swakopmund verkennen.
- Vandaag zoals gewoonlijk weer vroeg op: vijf uur opstaan, zes uur vertrekken.
Onderweg wordt het landschap nog steeds droger. We komen onderweg nog wel wat
dieren tegen: struisvogels, springbokken, een steenbokje en een lepelhond
(een soort woestijnvos ).
We stoppen onderweg nog even bij een lokale souvenirverkoper
(
).
Na Uis wordt het landschap echt kurkdroog maar zodra we in de buurt van de kust
komen zien we wolken en mist in de verte
()
en wordt het frisser.
- Bij de kust slaan we rechtsaf en volgen de zoutweg naar Cape Cross. Hier bezoeken
we de gigantische kolonie van meer dan honderdduizend kaapse pelsrobben. De beloofde
stank en herrie zijn er inderdaad, maar vallen voor de meesten mee. Het zicht
is wel overweldigend
(
).
Zowel het water als het land ziet letterlijk zwart van de robben
().
Wij mogen niet over het lage muurtje, maar omdat de robben tot bij en over het
muurtje komen hebben we het gevoel er midden in te staan.
De robben zelf trekken zich niets van ons aan en gaan gewoon door met
luieren, vechten, zwemmen
()
en zogen
().
-
We rijden weer terug langs de kust en verder naar Swakopmund, waar we rond
het middaguur aankomen. Villa Wiese blijkt een erg goed hostel te zijn,
gevestigd in een prachtig oud Duits gebouw
().
We nemen een upgrade naar een tweepersoonskamer en kunnen eindelijk onze spullen
weer eens goed opruimen en laten wassen. Nadat we klaar zijn hiermee gaan we
in de buurt van het hotel een flinke hamburger eten.
- Om twee uur komt de activiteiten-dame ons uitleggen wat we allemaal
kunnen doen. Wij kiezen voor sandboarden terwijl anderen kiezen voor parachutespringen
en een township-tour. Als dit allemaal geregeld is lopen we naar het dorp waar
we even internetten. Het dorp bevat veel oude Duitse huizen en andere gebouwen
(
).
We lopen naar de pier
()
en de vuurtoren
().
- Terug in het hostel drinken we een pilsje in de bar en bekijken we de
video's van de drie onverschrokken skydivers. Hierna lopen we gezamenlijk naar
restaurant Napolitana. We bestellen gemsbok en springbok. Het vlees is heerlijk,
vooral de springbok is supermals. De porties in het restaurant zijn wel erg
groot.
Sandboarden, duneboarden en relaxen in Swakopmund.
- Uitslapen! Vandaag worden we pas om half tien opgehaald voor het sandboarden,
dus kunnen we voor ons gevoel uitslapen en heerlijk rustig genieten van het
ontbijt bij Villa Wiese. Na dit ontbijt worden we dan inderdaad opgehaald en rijden
we met een busje naar de grote duinen in de buurt van Swakopmund
(
).
Terwijl we wachten op een ander groepje genieten we van het woestijnlandschap,
dat ook zijn eigen dierenleven heeft
().
- Een deel van de groep gaat duneboarden (op je buik op een plankje een duin
af), wij gaan met wat anderen sandboarden (snowboarden op een zandduin). Eerst
krijgen we instructie, daarna mogen we de duin beklimmen
().
Het is bijna honderd meter hoog en een erg vermoeiende klim. Gelukkig is het niet
te heet. Bovenop waxen we ons board
()
en beginnen we. Hoewel we er niet als ervaren
sandboarders uit zien valt de moeilijkheid ons mee. We komen redelijk makkelijk
en zonder vallen beneden. Daarna moeten we echter wel weer de duin beklimmen.
- Na het sandboarden mogen we ook het duneboarden proberen. Dit is wel wat
anders. De techniek is een stuk makkelijker, de snelheid veel hoger (meer dan
80 km/h). De tweede keer draai ik verkeerd en vlieg in volle vaart van het plankje.
Als we drie keer staand en twee keer liggend de duin af zijn gegaan is het al weer
tijd om te stoppen. Onderaan de duin krijgen we wat te drinken en een lunch.
- Om twee uur worden we weer afgezet bij ons hostel. Na een hard nodige douche
rusten we wat uit en gaan daarna het dorp in. We internetten weer wat en doen wat
inkopen.
Om zeven uur komen we bij elkaar in een bar om de video van het sandboarden te
bekijken en ontvangen. Hierna lopen we naar het Lighthouse restaurant waar we
weer genieten van een goede maaltijd.
Flamingo's, lange rit, Solitaire.
- We kunnen weer een beetje uitslapen omdat we pas om acht uur ontbijten. We
hebben echter niet zo goed geslapen vanwege het rangeerterrein achter het hostel.
Om kwart voor negen vertrekken we met de truck. We rijden langs de kust naar
Walvisbaai waar we stoppen bij een grote groep flamingo's in de baai
(
).
- Na Walvisbaai rijden we landinwaarts, de woestijn weer in. Het eerste stuk
is redelijk vlak
(
).
Onderweg zien we lepelhonden, een pelikaan en struisvogels
().
Verderop rijden we de bergen in. Hier zien we ook onze eerste kokerbomen
(
),
een heel bijzondere soort vetplant. Het landschap begint nu ook weer een stuk
mooier te worden met vele bergjes, kloven en valleien
().
-
In een droge rivierbedding
()
stoppen we om te lunchen. Weer op weg wordt het landschap weidser, met grote
vlaktes en bergen aan de horizon
(
).
- De volgende stop is in het kleine plaatsje Solitaire (bekend door het boek
van Ton van der Lee). Hier genieten we van een stuk heerlijke appeltaart
en de soms aparte aankleding
().
- Het einde van deze lange etappe is de campsite in Sesriem. Hier zetten we
de tenten op onder een grote kameeldoornboom, waarna we gaan zwemmen in het
frisse zwembad. Om Griet een dagje vrijaf te geven koken Roos en Kim vandaag. Dit
lukt ze uitstekend. 's Avonds genieten we van het geluid en de geur van kameeldoorn-
vruchten op het kampvuur.
Duin 45, Sossusvlei, Sesriem canyon.
- 4:00 Opstaan! Om de zonsopkomst vanaf een zandduin te kunnen bekijken moeten
we vroeg op. We rijden (zonder ontbijt) om tien voor vijf weg. Het eerste half
uur is het nog donker. Na een tijdje komen we bij duin 45 aan, die we vervolgens
beginnen te beklimmen. Ook al is het nog niet warm, de beklimming van de duin is
moeilijker dan gedacht. Bij elke stap zak je zo'n 10 cm in het mulle zand
().
- Wanneer we eindelijk bovenop zijn is het wachten op de zonsopkomst. De klim
blijkt absoluut de moeite waard geweest te zijn. We zitten in een absurd landschap
van rode zandduinen
(
).
Als we het allemaal wel weer gezien hebben lopen we naar beneden
(
).
Bij de truck staat het ontbijt voor ons klaar. Met een boterham in de hand genieten
we nog even van deze magische plek
(
).
-
De volgende stop is de 2WD parking vlakbij Sossusvlei. Hier stappen we in
een terreinwagen die ons naar de echte Sossusvlei brengt. In Sossusvlei krijgen
we een rondleiding van Boesman
().
Deze man houdt er een even vreemde als leuke manier van rondleiden op na. Hij
vertelt een prachtig verhaal over de natuur, geologie of bosjesmannen. Meteen na
het laatste woord van het verhaal gaat hij er als een haas vandoor. Wij lopen hem
dan rustig achterna tot hij weer stilstaat
()
en een volgend verhaal vertelt
().
Wat Boesman ons laat zien zijn onder andere de sporen in het zand
(
),
en hagedissen die in de woestijn leven
(
).
Ook leidt hij ons naar de zogenaamde Deadvlei. In deze vallei staan vele duizenden
jaren oude dode bomen, wat een nog vreemder landschap oplevert dan de rest van
de omgeving
(
).
- Het begint inmiddels flink warm te worden en Boesman brengt ons terug naar
onze truck. Hier krijgen we van Griet een lunch met hamburgers. Na de lunch rijden
we terug naar Sesriem waar we kort Sesriem canyon bezoeken. Deze canyon is niet
bijzonder lang of diep, maar is toch de moeite waard om even te bekijken
(
).
-
Terug op de campsite breken we de tenten af (sommigen gaan nog snel even zwemmen)
waarna we rond één uur vertrekken richting Konkiep Lapa. De route
is mooi, maar niet superbijzonder. Onderweg komen we nog een baviaan tegen plus
wat springbokken, maar deze staan achter hekken op de grote farms.
- Wanneer we op de Konkiep Lapa campsite aankomen is het helaas al een beetje
te koud om te gaan zwemmen. Ook missen we de zonsondergang net. Dan maar naar
de bar, waar de barman ons laat genieten van een heerlijk 'springbokkie'
().
Bezoek Fish river canyon
-
Vandaag hoeven we gelukkig niet al te vroeg op. Om half acht krijgen we ontbijt
met roerei. Hierna vertrekken we snel. De rit naar Fish river canyon is niet al
te ver en er is onderweg genoeg te zien (springbokken, kudu's, struisvogels en zebras).
Onderweg stoppen we even bij de brug over de Fish river, vlak voor de echte
canyon begint
().
- Rond het middaguur komen we aan op campsite Hobas. Hier zetten we onze tenten
op en gebruiken we de lunch. Deze campsite staat midden in de natuur en dat is
goed te merken: op de campsite zien we veel verschillende vogels
(
),
struisvogels
()
en bavianen
(
).
Na de lunch hebben we ruim de tijd om te relaxen bij het (koude) zwembad. Omdat
we bijna in Zuid-Afrika zijn zetten we ons horloge vast een uur vooruit.
-
Om half vijf vertrekken we naar de echte Fish river canyon. We stappen uit bij
Hikers-point en lopen vandaar naar het Main viewpoint waar Jan met de truck op ons
wacht. Het is een prachtige korte wandeling met vele vergezichten
(
).
Onderweg komen we nog enkele nieuwsgierige grondeekhoorns tegen
().
- Bij het Main viewpoint staat Jan klaar met heerlijke snacks en limonade,
waarvan we tijdens de zonsondergang kunnen genieten. Hierna rijden we terug naar
de campsite waar we eten en nog wat naborrelen.
Rit naar Oranjerivier, kanoën, barbeque.
-
We vertrekken om half acht van de campsite en rijden over de laatste 'grondweg'
van de reis. Het landschap is leuk en afwisselend. Na een paar uur rijden komen
we bij de oranjerivier. We tanken bij het laatste Namibische tankstation en passeren
redelijk soepel beide grensposten. In Zuid-Afrika stoppen we nog even bij een
winkel waar Griet wat inkopen doet.
- Om half twaalf komen we aan op de campsite. Na alle redelijk droge en dorre
campsites in Namibië is deze groene campsite voor ons erg bijzonder. Na de lunch
gaan we wat zwemmen en relaxen bij de oranjerivier. Het water is hier heerlijk
en men zegt dat er geen krokodillen zitten.
-
Om drie uur worden we opgehaald om te gaan kanoën. Het is tien minuten rijden
naar de startplaats waarna we terugvaren naar de campsite. Onze gids laat ons
af en toe flink doorpeddellen, afgewisseld met uitrusten, wat geen straf is in
dit mooie landschap
(
).
We komen enkele kleine stroomversnellinkjes tegen en als het te warm wordt zoeken
we verkoeling in het water. Het laatste stuk naar de camping worden we op sleeptouw
genomen door een vriendelijke Zuid-Afrikaan in een bootje.
-
Op de campsite gaan we douchen (met uitzicht over de omgeving!) en daarna wat
relaxen bij de bar. Bij de bar wordt de avondmaaltijd verzorgd door de mensen
van de campsite. Ze maken er een waar feestmaal van met potbrood, snoek (niet de
Nederlandse) van de braai, lamsvlees, aardappel-rozemarijn en groentes. Omdat we
de volgende ochtend extreem vroeg op moeten drinken we na het eten nog snel wat
en gaan dan vroeg naar bed.
Erg lange rit, rondrit Kaapstad, Boulders beach.
-
Vandaag breken we ons record vroeg opstaan: de wekker staat op 3:40 en om vier
uur rijden we weg. De eerste drie uur slapen we nog door in de truck (met matjes
en slaapzakken). Bij een tankstation stoppen we om te ontbijten. Hierna gaan we
weer meer op de omgeving letten. We passeren plantages met druiven
(),
citrusvruchten
()
en rooibosthee. Ook rijden we over een mooie pas (de Piekeniers kloof pas).
- Rond het middaguur komen we in de buurt van Kaapstad. We stoppen bij het strand
van Tableview, waar we lunchen. Vanaf hier kunnen we de Tafelberg in de verte zien
liggen
().
Na de lunch rijden we verder. Jan laat ons meteen al enkele bezienswaardigheden
in Kaapstad zien. We rijden verder naar Simonstown waar we stoppen bij Boulders Beach.
-
Na een korte wandeling komen we aan bij de beroemde pinguinkolonie. Al in de bosjes
voor het strand zien we de eerste pinguins
().
Thuis komen we er achter dat er op de foto behalve pinguins ook een mangoest en
een dassie staan. We staan op houten paadjes en kunnen op deze manier vlak bij
de pinguins komen
(
).
De pinguins trekken ons weinig van ons aan en gaan gewoon door met wat ze altijd doen:
een beetje staan
()
en liggen
().
Ook zien we enkele halfwas kuikens
()
en vele pinguins die terugkomen van zee
(
).
Na de pinguins lopen we nog even naar het openbare Boulders beach, waar enkele
verdwaalde pinguins tussen de badgasten door lopen
().
- We rijden een klein stukje verder naar de campsite, waar we de tent opzetten
met prachtig uitzicht over de zee
().
We gaan koken, eten douchen en slapen na deze lange dag.
Kaap de Goede Hoop, rondrit, Waterfront, Jans huis, afscheidsdiner.
-
Om half acht vertrekken we (zonder ontbijt) van de campsite. We rijden rechtstreeks
naar de Kaap punt. Bij de ingang van het park zien we een groep bontebokken, later
zien we ook struisvogels en ibissen. Jan zet ons af bij Kaap de Goede Hoop, waar
we een groepsfoto maken. Vanaf hier lopen we zelf naar Kaap punt. Omdat we zo vroeg
zijn komen we verder niemand tegen. Het is een hele mooie wandeling, met vele
prachtige uitzichten
(
),
prachtige gekleurde rotsen
()
en veel bijzondere planten
(
).
-
Na de wandeling ontbijten we met zijn allen in het Cape Point restaurant, erg goed.
Op de terugweg door het park zien we nog twee eland antilopes
()
en een dode (verbrande) schildpad. Buiten het park voert Jan ons via de toeristische
route naar Kaapstad. We zien het landschap achter de Tafelberg met veel mooie
uitzichten
(
)
en bloemen
(
).
We stoppen bij de lift naar de Tafelberg
maar besluiten vanwege de bewolking vandaag niet naar boven te gaan.
Wel hebben we hier al een mooi overzicht over Kaapstad zelf
().
- We rijden door naar het Waterfront, waar iedereen voor zichzelf een lunch
zoekt en we alvast wat kunnen shoppen. Na de lunch stappen we weer in de truck
en rijden naar Jan's huis. Onderweg passeren we townships
(
)
en betere wijken
().
Bij Jan's erg Nederlandse huis laden we de grote houten olifant uit
().
We ontmoeten Jan's vrouw en eten een echte tompoes uit één van Jan
zijn oude bakkerijen.
-
Via een andere route rijden we terug naar het Waterfront
(),
waar we de pier op lopen. Tot onze grote verbazing zien we in de verte walvissen
zwemmen
()!
Deze zogenaamde zuidkapers zijn normaal pas te zien in juni, terwijl het nu pas
half april is. Gelukkig hebben we de foto's om het te bewijzen, anders hadden
Jan en Griet ons niet geloofd.
-
We rijden met de truck naar restaurant Mama Africa, waar we heerlijk eten (springbok,
kudu en krokodil), genieten van goede live-muziek
()
en veel lol hebben
().
Dit is de laatste avond dat Griet er bij is, dus we nemen alvast uitgebreid
afscheid van Jan en Griet. De terugweg naar Simonstown is behoorlijk melig.
Stadswandeling Kaapstad, Waterfront.
-
Om kwart voor zeven staan we op. Vandaag breken we de tenten voor het laatst af,
dus het moet netjes gebeuren. Na het ontbijt vertrekken we om kwart over acht
naar Kaapstad. Hier checken we in in het zeer goede Cape Diamond hotel. We nemen
nu echt afscheid van Jan en Griet.
- Nadat we gedoucht hebben maken we met zijn tweeën een stadswandeling. We
passeren de bloemenmarkt, het parlement, de botanische tuinen
(
)
en bezoeken het District Six museum. In de buurt van het hotel pakken we een lunch.
- 's Middags wandelen we naar het Waterfront (wat nog een fikse wandeling is).
We gaan zitten op een terras met uitzicht over de haven, enkele pelsrobben in het water
en de Tafelberg. Wat later lopen we weer naar de pier. Ook vandaag zien we weer
walvissen, alleen wel redelijk ver weg. We hebben echt geluk wanneer we één
walvis drie keer achter elkaar uit het water zien springen.
's Avonds eten we in het Belgisch restaurant Den Anker, waarna we een taxi nemen
terug naar het hotel.
Duiken Simonstown, bezoek aquarium.
-
Vandaag gaan wij met zijn tweeën duiken. We worden om acht uur afgehaald
bij het hotel. In de auto krijgen we meteen te horen dat vanwege de harde wind
de geplande duik met pelsrobben niet door kan gaan. In plaats daarvan moeten
we in Valsbaai duiken, waar we minder last van de wind hebben. We rijden naar
Scuba Shack in Kommetjie waar we duikspullen krijgen en rijden dan verder naar
Simonstown, waar we vlakbij onze voormalige campsite gaan duiken bij duikstek
'Windmill beach'
().
- Er staat behoorlijk veel deining, maar onder water is dat minder erg. We
duiken door een behoorlijk dicht kelpwoud. Het is geen tropisch water, maar
er is toch vanalles te zien:
zee-anemonen
(),
zeesterren
(),
zee-egels
(),
sponzen
(),
kreeften
(),
en vissen
()
waaronder een kleine pyama-haai. Onderweg zien we ook veel haaieneieren.
Na de duik zien we dat de wind nog erger is geworden, dus we besluiten geen
tweede duik meer te doen. We worden (via Scuba Shack) teruggebracht naar ons hotel
waar we wat snacken.
-
We lopen naar het aquarium van Kaapstad. Hier zien we veel bekends wat we deze
ochtend onder water gezien hebben. Vooral de twee grote tanks in het aquarium
zijn indrukwekkend. De aangespoelde geelkuifpinguin is ook erg leuk
().
Na een pilsje in een bar aan het waterfront
()
nemen we een taxi terug naar het hotel.
- In het hotel zijn de anderen inmiddels terug van hun wijnexcursie met Jan.
We gaan gezamenlijk eten in restaurant Riboville. Dit restaurant is erg goed en
is vooral ook heel mooi om te zien (een oud bankgebouw met grote kluizen en een
oude lift). Na het eten nemen we afscheid van onze reisgenoten. Zij gaan de volgende
ochtend vroeg naar huis terwijl wij nog een dagje langer blijven.
Bezoek Tafelberg, relaxen.
-
Na het ontbijt in het hotel nemen we een taxi naar de kabelbaan van Tafelberg.
We pakken de (steile) kabelbaan
()
omhoog naar de top en genieten daar van het uitzicht
(
).
- Bovenop de tafelberg maken we een wandeling waarbij we veel mooie bloemen
(),
veel hagedissen
(
)
en honingvogels zien. Het is bijna windstil en daar balen we behoorlijk van. Gisteren
was namelijk gezegd dat het de komende dagen nog wel zou blijven waaien en dat
een duik met de pelsrobben er dus niet meer in zou zitten.
-
We nemen de kabelbaan terug naar beneden, waar we eerst via de weg en later
via wat zandpaadjes zelf verder naar beneden lopen. Hierna komen we in de buitenwijken
van Kaapstad, waar we verder lopen door wat parken naar Long street. Onderweg
worden we gevolgd door een vreemde vent met een stok in zijn handen. Op Long street
schieten we een restaurant in en raken hem zo kwijt. Hier genieten we van een
zeer goede hamburger.
- We lopen terug naar ons hotel, waar we op het dakterras wat relaxen en onze
boekjes uit lezen. Hierna lopen we terug naar Long Street om wat te drinken in
de Ierse pub. 's Avonds eten we in Nyoni's Kraal. En goed en origineel restaurant.
Lange vlucht!
- Om half vijf worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Dit gaat
allemaal uitstekend. De vlucht naar Frankfurt met South African is uitstekend
(beter dan Lufthansa op de heenweg). Na nog een vlucht en een treinrit komen
we om 1:10 's nachts thuis aan. Vermoeid maar voldaan van weer een prachtige
reis.